تحقیق در مورد روباه خاکستری به همراه عکس های این حیوان

روباه خاکستری روباهی از خانواده سگ سانان (Canidae) است. روباه خاکستری بهترین کوهنورد است و می توان آن را به طور مرتب در درختان یافت.  فقط نزدیکترین خویشاوند آن روباه جزیره (Urocyon littoralis) می تواند به همین خوبی صعود کند. این گونه به طور مرتب به عنوان زیرگونه روباه خاکستری در نظر گرفته می شود.  این نوع روباه ها بسیار خطرناک هستند و تعداد بسیار کمی از آن ها در جهان است. خاکستری فیلم آمریکایی است که در مورد این حیوان ساخته شده است.

آشنایی بیشتر با روباه خاکستری

بسیاری از افراد روباه خاکستری را با نام روباه درختی می شناسند چرا که قادر است به خوبی و با مهارت بسیار از تنه درخت بالا برود و همچون یک گربه بین شاخه ها مشغول به پریدن شود. او می تواند به راحتی دو متر به هوا بپرد. این حیوان بازیگوش در شب بیشتر از روز فعالیت می کند اما در فصول جفت گیری و یا زمانی که برای فرزندان خود به دنبال غذا می باشد در روز هم فعال است.

در رابطه با تغذیه این حیوان باید گفت به طور معمول شکم خود را با پستانداران کوچک و انواع حشرات سیر می کند اما در کنار آن از انواع میوه ها نیز تغذیه می کند. ویژگی های ظاهری روباه خاکستری به این صورت است که پهلو ها و پاهای آن تا حدودی قرمز رنگ هستند، یال آن به رنگ خاکستری تیره و چانه و شکم آن به رنگ نخودی یا به رنگ سفید می باشد.

مردمک چشمان آن همچون برخی از گربه سانان به صورت عمودی است. حس شنوایی و بویایی در روباه خاکستری قوی است و از هوش خوبی برخوردار است. او برای حفاظت از فرزندان خود معمولا دو لانه دارد و هرگاه احساس خطر کرد از لانه ای دیگر می گریزد. این حیوان به طور معمول در شمال و جنوب کشور آمریکا و همچنین در جنوب کانادا به چشم می خورد. این نوع روباه از یک تنه درخت یا لانه زیر زمینی به عنوان کمین گاه خود استفاده می کند.

طول عمر روباه خاکستری چقدر است؟

این نوع حیوان معمولا در کشور های خارجی به چشم می خورد و گونه آن در ایران موجود نیست. طول عمر این حیوانات بستگی به طبیعت دارد چرا که ممکن است شکار شوند و عمرشان زود به اتمام برسد. اما به طور معمول می تواند حدود ده سال عمر کند. طول بدن این حیوان 53 تا 81 سانتی متر است و طول دم آن 7 تا 44 سانتی متر می باشد.

روباه خاکستری چه ویژگی هایی دارد؟

رنگ بدن این نوع حیوان  بسیار متنوع و خاکستری مایل به قهوه‌ ای، قرمز مایل به قهوه‌ ای یا نخودی و زیر بدن روشن ‌تر از پشت و مایل به کرم می باشد. رنگ پشت گوش‌ ها سیاه یا قهوه‌ ای می باشد. دم بلند و پرمو با انتهای سفید است. لب‌ ها طرفین صورت و چانه سفید و نوار تیره‌ ای از گوشه داخلی چشم‌ ها تا دهان  ادامه دارد.

همچنین روباه خاکستری دارای خز خاکستری با قسمت زیرین سفید است. پا ها، پهلو ها، گردن و گوش ها قرمز مایل به قهوه ای مایل به زرد است. یک لکه سفید روی گلو وجود دارد. رنگ پاها زنگ زده است. دم دارای یک ماه سیاه در بالا و یک نوک سیاه است. روباه خاکستری دارای طول سر تا نیم تنه 36 تا 38 سانتی متر و دم آن 22 تا 44 سانتی متر است. وزن آن 3.3 تا 5.9 کیلوگرم است.

زیستگاه این حیوان کجاست؟

روباه خاکستری در آمریکای شمالی و مرکزی یافت می شود. محدوده شمالی محدوده آن از اورگان غربی تا نوادا جنوبی و یوتا تا کلرادو، نبراسکا و داکوتای شمالی و جنوبی و مینه سوتا در اطراف دریاچه های بزرگ و انتاریو جنوبی تا نوک شمال شرقی ایالات متحده گسترش می یابد. در سمت جنوب تا شمال ونزوئلا و کلمبیا رخ می دهد. روباه خاکستری را می توان در زیستگاه های مختلف تا مناطق نیمه بیابانی و شهری یافت اما جنگل های مختلط و برگریز را با لایه بوته ای ترجیح می دهد. او همچنین به طور منظم در لا به لای درختچه ها یافت می شود.

دشمن طبیعی این حیوان چیست؟

سیاه گوش قرمز تنها دشمن طبیعی او است. همچنین سگ های وحشی می توانند روباه خاکستری را بکشند. با این حال هر دو حیوان به ندرت یک روباه خاکستری را می کشند. مردم گاهی اوقات یک روباه خاکستری را نیز می کشند. همچنین روباه خاکستری در اسارت خوب عمل می کند و در باغ وحش ها رشد می کند. در مکزیک این گونه به صورت غیرقانونی به عنوان حیوانات خانگی نگهداری می شود.

جدول اطلاعات

عنوان	روباه خاکستری
نام دیگر روباه خاکستری	روباه درختی
طول عمر	حدود 10 سال
طول بدن	53 تا 81 سانتی متر
تغذیه	پستانداران کوچک و انواع حشرات

غذای روباه خاکستری چیست؟

این نوع حیوان همه چیزخوار می باشد و معمولاً از پستانداران کوچک نظیر موش و خرگوش، پرندگان و جوجه آن ها، خزنده سانان، حشرات و سایر بی‌ مهرگان استفاده می کنند.  این نوع حیوان معمولاً طعمه خود را با تعقیب رد آن ها به خصوص در برف به دست می آورند و یا شکار می کنند. برای شکار موش بی‌ حرکت می‌ ایستد، به دقت گوش می‌ دهد، ناگهان در حالی ‌که دستانش رو به پایین می باشد، مستقیم به روی طعمه می پرند  و آن را شکار می کند ولی خرگوش‌ ها را با سرعت زیاد تعقیب می کند و آن ها را  شکار می کند. بعضی اوقات با دستانش زمین را حفره  کرده و غذا اضافی را در آن پنهان می ‌کند.

آیا روباه خاکستری در خطر انقراض است؟

این نوع روباه بسیار خاص است و بعضی از شکارچیان اعتقاد دارند که اگر تولید مثل نکنند حتماً نسل آن ها منقرض می شود. این نوع روباه ها از شکل آن ها می توان فهمید که مانند روباه های معمولی نیستند و می توان گفت که آن خطرناک تر هستند و سرعت بیشتری نسبت به روباه معمولی دارند.

عکس های روباه خاکستری را در کجا مشاهده کنیم؟

عکس های این نوع حیوان را می توانید از سایت های مختلف پیدا و دنبال کنید. بسیاری از شکارچیان از این نوع روبه تا الان عکس های زیادی را در سایت های مختلف منتشر کرده اند. این نوع حیوان علاوه بر خطرناک بودن آن بسیار زیبا است و شما می توانید عکس های این روباه را در سایت های مختلف پیدا کنید. همچنین شکل روباه و نژاد های روباه و  بسیاری از اطلاعات این نوع روباه را در سایت های مختلف به اشتراک گذاشته است.

روباه خاکستری جزو کدام گونه از جانوران است؟

روباهی از خانواده سگ سانان (Canidae) است. روباه خاکستری بهترین کوهنورد است و می توان آن را به طور مرتب در درختان یافت. فقط نزدیک ترین خویشاوند آن روباه جزیره (Urocyon littoralis) می تواند به همین خوبی صعود کند. این نوع روباه ها را می توان در کوه های مرتفع پیدا کرد. البته تعدا این نوع روباه ها بسیار کم است. این نوع روباه ها از نژاد های خاصی هستند و رنگ آن ها بسیار زیبا است. بسیاری از شکارچیان به دنبال این نوع از روباه ها می باشند.

این حیوان در چه سنی بالغ می شود؟

روباه حیوانی است شبگرد که در شب ظاهر می شود و بیشتر شکار خود را در شب می کند. گاهی در طول روز نیز یافت می شود. در زیر درختان متراکم یا بین درختان افتاده به دنبال غذا می گردد. او گاهی از درخت هم بالا می رود. رژیم غذایی آن بیشتر از پستانداران کوچک مانند خرگوش دم پنبه ای، موش و اما همچنین پرندگان، حشرات (عمدتا جیرجیرک و ملخ) و غذا های گیاهی مانند میوه ها، انواع توت ها، ذرت و علف تشکیل شده است.

او سنجاب ها را در درختان و همچنین میوه های درختان را می گیرد. روباه خاکستری عمدتاً از لانه های طبیعی مانند شکاف سنگ، غارها، درختان توخالی و کنده های افتاده استفاده می کند. گاهی اوقات او گودال یک خرچنگ را بزرگ می کند. لانه ها عمدتاً در فصل جفت گیری و عمدتاً ماده استفاده می شوند. فصل جفت گیری از ژانویه تا آوریل است.

پس از یک دوره بارداری 53 روزه، یک تا هفت نوزاد بین ماه های مارس و می به دنیا می آیند. پدر و مادر هر دو از پسر مراقبت می کنند. بچه ها بعد از سه ماه از شیر گرفته می شوند و بعد از چهار ماه با وزن 3.2 کیلوگرم می توانند برای خود شکار کنند. این نوع حیوان که در کشور های خارجی بسیار پیدا می شوند.

سوالات متداول