بیماری گامبورو چیست؟ | بررسی طول دوره و بهترین بیماری گامبورو در ایران

بیماری گامبورو، یکی از بیماری های پرندگان از نوع انگلی و قابل سرایت می باشد که در بین جوجه های تازه به دنیا آمده شایع می شود. ویروس این بیماری، نخستین بار در کشور آمریکا کشف شد. در این مقاله قصد داریم بدانیم که چه عواملی سبب بروز این بیماری می شود و راه های پیشگیری از آن چیست. در ادامه می توانید با مطالعه این پست، از اطلاعات دقیق و مفیدی درباره این بیماری بهره مند شوید.

بیماری گامبورو چیست؟

بیماری گامبورو از خطرناک ترین بیماری در بین پرندگان است که به طور معمول در هفته های آغازین تولد به آن مبتلا می شوند. این بیماری آنقدر برای آنان خطرناک است که امکان دارد حتی واکسینه کردن آن ها هم فایده ای برایشان نداشته باشد. بیماری گامبورو، در هر یک از نژادهای پرندگان و در سن های مختلف، به اشکال متفاوت خود را نشان می دهد. این بیماری به دلیل قابل سرایت بودن، برای پرورش دهنگان این مرغ های مریض نیز خطر زیادی به همراه دارد. این بیماری عفونی، سال ها پیش در شهر گامبورو کشف شد. به همین دلیل نام این ویروس را گامبورو گذاشتند. گامبورو به طور معمول از طریق غذاهای مصرفی پرندگان به آنان منتقل می شود. حتی امکان دارد که این بیماری خطرناک، از راه هایی مانند آب خوردنی و مدفوعاتشان آن ها را گرفتار کند.

بیماری گامبورو در انسان

بیماری گامبورو، نوعی از بیماری های انگلی می باشد که بیشتر در میان پرندگان و جوجه های آن ها وجود دارد. اما قدرت شیوع این بیماری به قدری بالاست، که اگر به انسان ها منتقل شود به سرعت آن ها را از پا در می آورد. این مریضی، از خطرناک ترین بیماری های شناخته شده می باشد. حتی گاهی با زدن واکسن هم درمان آن فایده ای ندارد و ممکن است که منجر به مرگ شود.

بیماری گامبورو در کبوتر

در این قسمت از مقاله می خواهیم این بیماری را در کبوتر ها بررسی کنیم. گامبورو در کبوترها، با از کار انداختن سیستم بدنی آن ها، ابتدا مقاومت بدنی را کاهش می دهد. سپس این ویروس به بقیه قسمت ها و سلول های بدن نفوذ می کند. با بررسی ها و تحقیقات به عمل آمده، دانشمندان متوجه شدند که در بدن این پرنده به مقدار بسیار زیادی لخته خون به وجود می آید و کم کم راه تنفس را بر آن ها می بندد. از نشانه های مبتلا شدن یک کبوتر به این بیماری، از دست دادن قدرت پرواز، بی میلی به غذا و ریختن پرهای آن ها می باشد.

بیماری گامبورو در بوقلمون

این بیماری در بوقلمون ها، باعث از بین رفتن سلول های بنیادی می شود. سلامت بدنی این پرنده، در روزهای نخستین تولد وابسته به سلول های بنیادی لنفوسیتی می باشد. وقتی این بیماری وارد بدن بوقلمون می شود، ابتدا سعی می کند که این سلول ها را از کار بیندازد. پس از آن با نابود کردن دیگر بافت های بدن، موجب خون ریزی داخلی در این پرنده می شود. در نتیجه پس از مدت زمان کوتاهی، این پرنده دچار خفگی شده و به همین راحتی جان خود را از دست می دهد.

بیماری گامبورو در بیشتر پرورشگاه های مرغ ها مشاهده شده است. از نشانه های بارز این بیماری در مرغ های گوشتی، می توان به اسهالی بودن مدفوع آن ها، ریختن پرها و بهم ریخته شدن آن ها، بی حال بودن و کنترل نداشتن روی قدم های خود اشاره کرد. سن گرفتار شدن این بیماری در مرغ های گوشتی، به طور معمول بین 2 تا 5 هفته می باشد. بیماری گامبورو بیشتر در نژاد لگهورن خود را نشان می دهد. این بیماری در آن ها حتی تا سن 20 هفته هم دیده شده است.

بیماری گامبورو در ایران

سوالی که در اینجا مطرح می باشد، این است که آیا این بیماری در ایران هم وجود دارد؟ پاسخ ما به شما این است که، گرچه این مریضی ابتدا در کشور آمریکا و سپس استرالیا مشاهده شد. اما به دلیل قدرت سرایت بسیار بالا، هم اکنون در همه جهان و در میان اکثر پرندگان وجود دارد. در ایران نیز، در شهرهایی که هوا گرم و شرجی می باشد و میزان رطوبت بالا است این بیماری به مقدار بیشتری مشاهده می شود.

علائم گامبورو مرغ

در این قسمت از مقاله می خواهیم به برخی نشانه های وجود این بیماری در مرغ ها اشاره کنیم. از نشانه های بارز و قابل مشاهده بیماری گامبورو، کاهش اشتها و تمایل نداشتن به خوردن دانه ها اشاره کرد. از دیگر علائم وجود این بیماری می توان به ریختن بال و پر آن ها، مدفوعات اسهالی، خون ریزی و بی حالی مفرط نیز اشاره کرد. اما برخی از این پرندگان تا زمان حیات، هیچ نشانه ای از بیماری در آن ها مشاهده نمی شود. اما پس از آن با کالبد شکافی مشخص می شود که این پرنده مبتلا به بیماری گامبورو بوده است. از علائم وجود این بیماری پس از کالبد شکافی، معده و روده پر از خون می باشد.

درمان بیماری گامبورو مرغ گوشتی

بیماری گامبورو، از بیماری هایی می باشد که برای آن تاکنون هیچ راه درمانی پیدا نشده است. اما می توان با خوردن مکمل ها و داروهای تقویتی، مبتلا شدن به آن را به حداقل رساند. دانشمندان و محققان، به دلیل اینکه راهی برای درمان این بیماری پیدا نکرده اند به شما روش هایی برای پیشگیری ارائه داده اند. از مهم ترین راه های کنترل و پیشگیری از این بیماری، نگه داشتن دمای محل نگه داری آن ها تا 20 درجه می باشد. همچنین می توانید با دادن مایعاتی مانند محلول های تقویتی، در کنترل این بیماری سهم بسیار زیادی داشته باشید. از دیگر راه های پیشگیری از بیماری گامبورو، می توان به واکسینه کردن آن ها تا قبل از سه ماهگی اشاره کرد. همچنین شما می توانید با نظافت کردن محل نگه داری آن ها و جدا کردن ظرف غذا، این بیماری را تا حدود زیادی مهار کنید.

نشانه های بیماری گامبورو

همان طور که در قسمت بالاتر هم گفتیم، یک پرنده مبتلا به بیماری گامبورو ممکن است نشانه هایی داشته باشد. اما برخی از آن ها تا لحظه مرگ نیز، هیچ اثری از بیماری در آن ها مشاهده نمی شود. از مهم ترین نشانه هایی که مشخص می کند یک پرنده به این بیماری مبتلا شده است، اسهال خونی و شیری رنگ است. از دیگر نشانه های وجود بیماری در این پرنده، کنترل نداشتن بر روی راه رفتن خود، بی اشتهایی شدید، ریختن پرها و خون ریزی های مکرر در ناحیه مقعد می باشد. شما می توانید با مراجعه به سایت هپی پت، دیگر نشانه های این بیماری را ببینید و از آن ها مطلع شوید.

طول درمان بیماری گامبرو

یکی از نام های علمی بیماری گامبورو، Enfermedad de Gumboro می باشد. همان طور که بیماری های دیگر، مدت زمان مشخصی برای بهبود دارند، این بیماری نیز به مدت زمان خاصی برای معالجه احتیاج دارد. اگر به زودی متوجه وجود این بیماری در حیوان خود شوید، می توانید تا حدود زیادی در بهبود او تاثیر داشته باشید. این بیماری، در برخی از مرغ ها و پرندگان، در کمتر از 7 روز درمان می شود. اما در برخی دیگر از آن ها امکان دارد که تا دوهفته نیز طول بکشد. در حالت کلی، این بیماری باعث مرگ نمی شود، اما ممکن است عوامل مختلفی مانند گرمی هوا، قدرت بدنی پرنده، دیر متوجه شدن و شدت این بیماری باعث مرگ آن شود.

جدول اطلاعات

در اینجا اطلاعات بیشتری درباره بیماری گامبورو در اختیارتان می گذاریم.

موضوع	بیماری گامبورو
نشانه های بیماری	اسهال خونی و شیری رنگ
طول درمان	تقریبا 7 روزه
دروه کمون	20 تا 40 ساعت
اوج تلفات	روز پنجم تا هشتم

راه های تشخیص این بیماری

در این قسمت از مقاله می خواهیم، راه های تشخیص این بیماری عجیب را به شما ارائه دهیم. این بیماری معمولا تا قبل از 2 هفتگی، هیچ نشانه ای ندارد و قابل تشخیص نمی باشد. نوزادانی که در سن 2 الی 5 هفتگی هستند، بیشتر در معرض خطر بیماری گامبورو قرار دارند. از راه های تشخیص این بیماری در پرندگان می توان به ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن آن ها اشاره کرد. بدن پرنده مبتلا به بیماری گامبورو به واکسن پاسخ نمی دهد و در برابر آن خنثی است.

دوره کمون بیماری گامبورو

در این قسمت از مقاله می خواهیم بررسی کنیم که دوره کمون بیماری گامبورو چقدر می باشد. این بیماری، از خطرناک ترین و شایع ترین بیماری هایی می باشد که در دنیا وجود دارد. چرا که دیده شده ویروس این بیماری تا دمای 65 درجه سانتی گراد را تحمل می کند و دچار هیچ مشکلی نمی شود. دوره کمون این مریضی، 20 تا 40 ساعت می باشد و دوره بیماری نیز 4 تا 8 روزه است.

اوج تلفات گامبورو

بیماری گامبورو، از بیماری هایی است که صد درصد باعث مرگ نمی شود. اما اگر دیر به وجود آن پی برده شود، امکان دارد که منجر به نابودی و تلف شدن پرنده شود. اوج تلفات این مریضی، در روز چهارم می باشد. اما از روز پنجم تا هشتم، به بیشترین مقدار خود می رسد. پس از آن بسته به میزان رسیدگی ما به پرنده بیمار، مشخص می شود که او زنده می ماند یا خیر.

سوالات متداول